نقشه مدار الکتریکی
نقشه مدار برق
انواع نقشه برق معمولاً به دو صورت ترسیم می شود: شمای حقیقی و شمای فنی مدار. در این نقشه اتصال کلیه سیم های رابط به کلیدها و اجزاء مدار نشان داده می شود. شمای فنی یا نقشه سیم کشی، یک نقشه ساده تک خطی است که تعداد مسیرها و لوله ها و تعداد سیم های درون لوله و اجزاء مدار را نشان می دهد.
-
سیم کشی مدار روشنایی و پریز ساختمان
- اولین مرحله در سیم کشی، انتخاب نوع، سطح مقطع و رنگ بندی کابل و سیم است. بر اساس نقشه تأیید شده نظام مهندسی و با توجه به جداول مربوطه سیم و کابل انتخاب می شود.
- برای سیم کشی روشنایی و پریز سیم نول و هادی حفاظتی هر خط باید به طور مجزا اجرا شود و استفاده از یک نول و هادی حفاظتی مشترک برای مدارهای مختلف مجاز نخواهد بود. بنابراین برای سیم کشی تک فاز باید سه رشته سیم (فاز، نول و هادی حفاظتی) استفاده شود.
- تمامی سیم هایی که در داخل لوله های برق قرار می گیرد باید روکش دار، یک تکه و بدون زنگ زدگی باشد و رنگ بندی آنها نیز رعایت شود.
- تمامی مدارهای نهایی روشنایی و پریز، برای اتصال به بدنه هادی چراغ ها یا کنتاکت حفاظتی پریزها (بر حسب مورد) باید شامل هادی حفاظتی باشد.
- حداقل سطح مقطع برای پریز ۲٫۵ میلی مترمربع و برای روشنایی ۱٫۵ میلی متر مربع باشد.
- هنگام نصب یا کشیدن سیم ها به داخل لوله ها، بهتر است تنش و کشش بر هادی ها وارد شود و نه بر پوشش آنها.
- در سیم کشی ها باید تا مقطع ۱۰ میلی متر مربع از سیم های مسی نوع تک مفتولی با عایق بندی پی وی سی استفاده شود، و از این مقطع به بالا سیم ها می توانند چند مفتولی باشند. استفاده از سیم های افشان در مواردی که انجام بعضی از قسمت های سیم کشی به طور استثنایی مشکل باشد، مجاز خواهد بود. در صورت استفاده از سیم های افشان، سر سیم (وایرشو) زدن الزامی است.
طبق مقررات ملی ساختمان، حداکثر تعداد نقاط روشنایی که هر مدار روشنایی مجاز است تغذیه کند، ۱۲ نقطه است.
مدارهای مختص تغذیه چراغ و نقاط روشنایی، نباید پریز یا وسایل دیگر (به جز یک یا دو فن تهویه و موتور کوچک با مجموع توان زیر ۱۰۰ وات) را تغذیه کند.
سیم کشی روشنایی و پریز ساختمان